- тарф
- I[طرف]а. гӯша, канор; тарфи гулистон як гӯшаи гулистон; тарфи чаман гӯшаву канори чаман, чамангоҳII[طرف]зарфи чӯяние, ки ба дарунаш борут ҷо карда, дар тамошоҳои шабона оташ медодандIII[طرف]а. камарбанд, банди зарин ва нуқрагин, ки ба камар мебанданд◊ тарф бастан а) ба чизе камар бастан; б) омода шудан, азму оҳанги чизе карданIV[طرف]а. нигоҳ, назар; чашм, дида; ҷунбонидани пилки чашмV[ترف]кит. мост, ҷурғот, қурут
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.